ESCUMA DE MANGA
Para Miro Villar, poeta,
gastrónomo e afable compañeiro de viaxes.
Ao denominarmos a saborosa froita
tropical co substantivo feminino "manga", empregamos a
palabra támil “mangkay” ou a malaiala “mangga”,
as linguas de Kerala ou Támil Nadu, estados limítrofes do Sul da
India.
Nativa da Asia, o nome e o froito foron traídos conxuntamente no
inicio do séc XVI a occidente polos navegadores portugueses,
primeiro ás costas de África e logo para América, co auxe das
rotas comerciais marítimas entre a Europa e Asia, cando os europeos
comezaron a comerciar coas empresas portuguesas instaladas no Sul da
India.
O xénero Mangifera Indica
inclúe máis de 30 especies de árbores, cuxo froito,
de doce e amarelada polpa carnosa, sabe medianamente acedo se
non madurou completamente.
A casca
pasa por diversas cores, nun principio verde e amarela ou
alaranxada cando madura.
Sobremesa fornecida por Mariajo neste
2019, que xa foi probada e aprobada.
Ingredientes
300 gr de manga, sen pel nen óso
100 gr de azucre moído
2 claras de ovo
Elaboración
Pélase e córtase a manga en anacos
pequenos. Metémola no conxelador deixando como mínimo 24 horas.
Botamos nun recipiente a froita
conxelada e o azucre moído.
Cunha batedora ou picadora, esmiúzase
até ficar todo triturado e obtermos unha crema homoxénea.
Engádense as claras a punto de neve,
cunha pa mestúrase con movementos envolventes até integrárense
ben.
Repousa no frigorífico un mínimo de 2
horas e sérvese fresca.
Na neveira, consérvase sen problema
dous días.
Notas
No canto da manga, a froita poden ser
amorodos (300 gr). Córtanse á metade, conxélanse e séguense os
mesmos pasos que coa manga.
Pódese moer o azucre no muíño de
café. Antes da moenda, cómpre lavar o muíño e secar ben o
interior cun pano que absorba calquer rastro de humidade pois, de
estar húmido o aparello, o azucre pégase ás coitelas.
Tritúrase 30 ou 40 segundos até
transformalo en po, repetindo o proceso até que non existan cristais
de azucre visibles, sen sacar a tapa do aparello até que o po
asente.
Peneiramos o azucre cun coador para
refugar calquer bolo que se formara.
Ningún comentario:
Publicar un comentario