SALMÓN
CON AMÉNDOAS
Os
que somos do Arco, na parroquia de Lérez, e temos certa idade, desde
ben pequenos coñeciamos os salmóns do noso río, que case
desapareceron por mor de non priorizar a riqueza natural fronte a
aproveitamentos cun valor económico limitado. Parafraseando a
Castelao "Os salmóns volverían se os gobernos quixesen".
Aínda
que está tentando recuperarse a especie, hoxe non é fácil comer
salmón do río Lérez. Sen querermos investigar moito en como se
cría, conformámonos co sucedáneo de piscifactorías.
Os
que somos do Arco, na parroquia de Lérez, e temos certa idade,
xogabamos coa morea de fillos e fillas do gardarríos, o noso veciño
Manuel Sánchez, "O Moreno", que vivían nunha casoupa no
fondo do Outeiro. Medramos escoitando historias deste grande
pescador, que nos anos sesenta do século XX, acompañou a pescar o
ditador Franco e facilitoulle a captura de salmóns no río Lérez.
Un salmón aberto en libro e desespiñado, pero coa pel
améndoas
crúas fileteadas
un
limón
aceite
sal
unha
copiña de coñac
150
gr de touciño con febra ou de xamón curado
dous
dentes de allo medianos
TEMPO
30
minutos de preparación e 20 minutos de forno
XEITO DE ELABORAR
Pídese
na peixaría que desespiñen o peixe da espiña central. Como
sempre, sobretodo nos lombos, lle quedan algunhas espiñas, hai que procurar quitarllas
todas. A mellor maneira é tirarllas cunha pinza de depilar, ata
que pasando a man non se noten e non pinchen.
1.- Colócase
o salmón coa pel cara abaixo nun molde para forno untado con aceite. Sálgase e
resérvase.
2.- Nunha
tixola bótase aceite, co aceite morno, o allo moi ben picadiño, o touciño ou o
xamón partido en anacos, as améndoas fileteadas, déixase que vaian
fritindo.
3.- Engádeselles a copiña de coñac e o zume do limón, e
déixase que se frita todo, pero sen queimalo.
4.- Sácase
do lume, resérvase e déixase arrefecer.
5.- Xa
fría a mestura, esténdese moi ben por riba do salmón. Debe
repousar un par de horas antes de enfornar.
6.- Métese no forno prequente a 180º C durante 20 minutos. Sérvese.
Notas
Pode servirse sen acompañamento, pero un puré de
pataca ou un pouco de brócoli cocido quédalle moi ben.
Ningún comentario:
Publicar un comentario